Nazywam się Łukasz Olearczyk. Urodziłem się w Krakowie – mieście, którego historia i piękno od najmłodszych lat bardzo mnie interesowały. Fotografując o świcie architekturę oraz mieszkańców tego miasta, zdałem sobie sprawę, że to właśnie fotografia staje się moją największą pasją.

Przez lata poznawałem ludzi, dla których fotografia reportażu i dokumentowanie otaczającej nas rzeczywistości oraz relacji międzyludzkich było bardzo ważną częścią życia. Dla mnie fotografia jest także sztuką obserwacji.

Pierwsze doświadczenia zdobywałem pod okiem Włodzimierza Płanety – krakowskiego fotografa prowadzącego swoje autorskie zajęcia nieprzerwanie od 1993 roku. Cykliczne warsztaty i plenery fotograficzne nauczyły mnie, w jaki sposób postrzegać człowieka, wydarzenie i otaczającą nas naturę, by efekt widoczny na zdjęciu był niepowtarzalny, a jednocześnie dobry technicznie.

Z czasem moje zainteresowanie fotografią reportażu stawało się coraz większe. Fotografowałem ważne wydarzenia kulturalne odbywające się w Krakowie, między innymi Festiwal Kultury Żydowskiej, Światowe Dni Młodzieży, wydarzenia o charakterze państwowym. Po pewnym czasie otrzymałem propozycję współpracy jako fotograf prasowy Dziennika Polskiego, Gazety Krakowskiej oraz Polskiej Agencji Fotografów FORUM. Podczas pracy miałem możliwość wykonywać zdjęcia na dużych trasa koncertowych takich gwiazd jak Jose Carreras, Candy Dulfer, Justyna Steczkowska, Edyta Górniak, Kuba Badach, Kombii czy Natalia Kukulska. Fotografia prasowa jest wymagająca – często pracuje się pod dużą presją czasu przy jednoczesnej konieczności zachowania bardzo wysokiej jakości zdjęć. Zadaniem fotografa jest przedstawienie widzowi całego kontekstu wydarzenia, ale z dbałością o detale, a wszystko to musi zostać wykonane w ograniczonym czasie. Moja kilkuletnia praca związana z reportażem prasowym pozwoliła rozwijać doświadczenie i stworzyła możliwość uczestniczenia w wielu znakomitych wydarzeniach, czego namacalnym dowodem stały się moje zdjęcia.

Czasu nie da się cofnąć, ale w pewnym sensie jesteśmy go w stanie zatrzymać. Pracując z aparatem, zawsze działam instynktownie, staram się znaleźć idealny kadr i mam zazwyczaj 1–2 sekundy na wykonanie tego jedynego zdjęcia…

Zdjęcia, które zatrzyma Twoją przeszłość, ukazuje Twoje relacje z drugim człowiekiem i być może stanie się dla Ciebie ważne dopiero za jakiś czas lub będzie bardzo ważne dla bliskiej Ci osoby.